Целта на оваа студија е да се генотипизира полиморфизмот на ИЛ-1 генскиот кластер во Македонската популација. Беше одбрана група од 301 здрави, несродни индивидуи. ИЛ-1 генотипизирањето на примероците беше изведено со PCR-SSP процедурата по која следеше анализа на податоците од ИЛ-1 со PyPop софтверскиот пакет за анализа на популациска генетика. Фреквенцијата на ИЛ-1 алелите варира од 0.814 за ИЛ-1A-889/C, 0.729 за ИЛ-1B+3962/C, 0.698 за ИЛ-1RN mspa 11100/T, 0.671 за ИЛ-1B-511/C, следено со 0.663 за ИЛ-1R psti 1970/C што укажува на алел од див тип. Одредивме 27 различни хаплотипови од вкупните 32. Најчести хаплотипови за ИЛ-1 се CCCCT (0.191), CTCCT (0.127), CCCTT (0.098), CCCCC (0.085), и CTCTT  (0.082). Сите парови локуси за ИЛ-1, со исклучок на  Ил-1R psti 1970, се во линиски дизеквилибриум, со p<0.05. Најблиската генетска дистанца е забележана помеѓу испитуваната македонска популација и популацијата од Италија, Торино, додека пак најголема генетска дистанца е со популациите од Тајван, Tsou и Тајван, Jami. Заклучокот е дека ИЛ-1 кластер на алели, генотипови и хаплотипови во македонската популација покажува добро совпаѓање со Харди-Вајнберговиот еквилибриум и може да се користи за антрополошки споредувања, како и за студии на асоцијации со различни болести.

Клучни зборови: ИЛ-1 генски полиморфизам; ССП генотипизирање; македонска популација; молекулска анатропологија; хумана генетика.